Als ook gepubliceerd op de blog van mijn lieve vriendin Kitty:
16 oktober 2014.
Abigail is geboren na een nood keizersnede in het MMC in Veldhoven.
om 10.31 uur begint haar lange reis naar huis. Zij is geboren na 28.5 weken zwangerschap, met een geboortegewicht van 780 gram... Dat zijn 3 kippenborst filets... even ter vergelijking..
Hallo lief klein popje.
Daar ben je. Ruim 12 weken te vroeg popje, maar je bent er. Je leeft en bent al helemaal af.
Je heet Abigail. Papa heeft je die naam gegeven toen je pas 3 maandjes in mama's buik zwom.
Het heeft een prachtige betekenis, Liefde van de Vader. oh zo waar!
Je gaat nu met papa en de dokter op weg naar je eerste glazen huisje, een mooi kamertje op de Nicu staat op je te wachten. Mama komt zo ....
Daar lig je in je mooie warme veilige glazen huisje. Je oogjes zijn nog dicht en het zal nog een tijdje duren voor ze open gaan. Dat geeft niet liefje. slaap maar en rust maar, groei maar en leef.
Aan je armpje zit een spalkje met een infuus erin.. De blauwe slang met daaraan het doorzichtige apparaat is de beademing. Je had heel veel moeite met de eerste keer ademen, vandaar dat je vandaag daarmee geholpen wordt. Het maakt een hoop lawaai, maar is ook rustgevend, het ruist net zoals het in mama's buik ruist, stel ik mezelf zo voor.
Later hoor ik dat Opa en Oma al in het ziekenhuis waren toen jij op je kamertje gebracht werd. Wat fijn dat ze er zijn! Papa en mama houden ontzettend veel van jou klein popje van me <3
Na de verkoeverkamer mocht ik heel eventjes bij je zijn om je te zien. Nu moet mama naar haar eigen kamer. Het zal nog uren duren voordat ik deze foto nemen kon. want mama's bloeddruk speelde op en doordat ik heel graag naar jou wilde maakte ik het mezelf vreselijk moeilijk.
Met jou gaat het nu goed, je bent stabiel en papa waakt steeds bij je wanneer hij niet bij mama is.
* Het is nog steeds, 2 jaar later, moeilijk om aan de emoties en gedachten van de tijd op de Nicu terug te denken. Vandaar dat ik vanaf hier put uit het Dagboekje dat de verpleging heeft bijgehouden voor je.
17/10
Eerste notitie in je dagboekje door de zuster. Je hebt op de afdeling een medicijn gekregen (surfactant) om je longetjes beter te kunnen ontplooien. De beademing is later vanavond gestopt en heb je een Cpap gekregen. Dat is een apparaatje dat aan je couveuse hangt, die de lucht verwarmt en onder iets druk aan je gegeven wordt, nu nog door een slangetje in je neusje.
Je hebt een infuus in je slagader gekregen waarmee de verpleging je bloeddruk bewaakt, ook kunnen ze hiermee bloed afnemen voor onderzoekjes.
Via plakkertjes op je buik en voet kunnen we op de monitor je hartactie zien, de temperatuur en je ademhaling en saturatie, de zuurstof verzadiging.
In je naveltje zit ook een infuus, waardoor je voeding, vocht en medicijnen binnen krijgt.
Dit infuus is er al snel uit want je hebt een navelbreuk. Daardoor kreeg je het slangetje in je neusje.
In je neusje loopt een sonde waar via een heel klein mini spuitje je nu voeding krijgt die aan de rand van je huisje hangt
Heel veel slangetjes, maar daartussen ligt een prachtig en vooral heel dapper meisje, dat keihard knokt!
Je hebt voor het eerst bij mama mogen liggen. Wat was het fijn! mama heeft medicijnen gekregen waardoor het heel moeilijk is iets van de komende dagen te herinneren. Mama weet nog wel hoe voorzichtig ik je vast hield, en hoe zacht ik probeerde te ademen. Heel voorzichtig aanraken maar niet aaien, daarvoor is je huidje te dun en dan kan ik je pijn doen...
20/10
Zuster Ellen heeft 4 daagjes voor je mogen zorgen. Ik herinner zuster Ellen, ze was echt de allerliefste zuster ooit!
Je bent nu 4 dagen oud, en in die 4 dagen is er van alles veranderd. Je Cpap is steeds minder en je mocht vandaag zelfs eventjes zonder tijdens de zorg.
Je mocht vandaag weer bij mama liggen, daar genoten we alletwee van! Je bent zo af en toe goed wakker en je oogjes zijn zo mooi blauw!
Steeds vaker krijg je voeding via de sonde in je neusje binnen. Vandaag zelfs 6.5ml van mama's melk!
Je bent heel alert en een pittig meisje, laat je goed horen als de verpleging je verzorgt. Je vind het fijn als je goed ondersteund wordt. Lekker ingepakt in je nestje met de knuffeltjes die je kreeg dicht tegen je aan.
Gister woog je nog 720 gram, vandaag al weer 745! Blijf zo goed je best doen!
23/10
Wat ben je toch een leuk lief dapper meisje. En wat een pit! Daardoor gaat het vast zo goed met jou. Papa mag zijn borst vast nat gaan maken ;)
Je eet nu elke 2 uur 9ml mamamelk. Je hebt geen extra vocht via het infuus meer nodig maar het blijft nog wel even in je armpje zitten voor de antibiotica. Je hebt nog een klein beetje ademhalings ondersteuning door de Cpap maar krijgt geen extra zuurstof. Knap hoor!
Jouw bloedwaarden weken af waardoor een infectie op de loer ligt. Papa heeft uren achtereen bij je gewaakt, tot de zuster erachter kwam dat hij nog niet had gegeten of gedronken. Nadat we even beneden zijn geweest om wat te eten is papa weer bij je komen zitten. Geen angst liefje, papa is bij jou!
Papa kan uren met je blijven zitten. Jullie vinden het heerlijk zo dicht bij elkaar. Om jouw energie te sparen mag je 1x per dag uit je huisje, om en om mag je bij papa en mama liggen. Vooral bij papa vind jij dat zo fijn. Een prachtig gezicht!
Jouw Grote Zus en Grote Broer hebben ook gewaakt bij je huisje. Jordy vond het heel spannend en viel net als mama de eerste keer, staand aan je couveuse flauw. Het is ook heel lekker warm op je kamertje, en donker. Heel voorzichtig leggen zij hun handen op je rugje. Je vind het het allerlekkerst om op je buikje te liggen, met je beentjes onder je billetjes. Dan laat je een heel zacht zuchtje en ontspan je terwijl je langzaam in slaap valt onder hun handen. Amy weet heel zeker dat het goed gaat komen met je, en kijkt er naar uit je vanalles te leren!
Vandaag heb ik je voor het eerst zelf mogen verzorgen en je een schone luier gegeven. 20 minuten duurde het eer deze aan was maar het was gelukt! Vervolgens kwam de zuster er achter dat het temperatuur plakkertje niet op je buikje zat.... ik viel er bijna flauw van. Gelukkig heeft zij het nog een keertje gedaan en zit het plakkertje op zijn plek nu. Dat wordt oefenen!
28 oktober
Mama's verjaardag. De zusters hebben je kamertje versiert en een prachtige poster gemaakt met jouw foto erop, die papa in het Ronald McDonald huis heeft opgehangen.
Het gaat heel goed met je, wij zijn enorm trots op jou. Klein dapper popje wat ben je sterk! Je kan helemaal genieten wanneer we je lekker vast houden. Daar kijken we allebei erg naar uit!
Grote broer en zus zouden ook graag willen, maar durven het niet. Dat geeft niet he popje. Als je wat groter bent dan komt dat vast goed.
1/11
De Couveuse mag worden uitgeschoven zodat je eventjes buiten je huisje kan zijn. Grote zus en broer mochten zo heel dicht bij je zijn. Met een lekkere warme lamp boven je mag je er even uit. Wat een bijzonder moment!
Je bent al 950 gram vandaag. Zo goed aan het groeien! Al een week zonder Cpap maar wel met zo nu en dan een dipje. Mamamelk is al opgelopen naar 10.5ml iedere 2 uur. Lekker is het hé ?
De artsen zijn nog wel bezorgd om je opgezette buikje. Je hebt soms moeite met je ontlasting en dan krijg je een schoorsteentje, om je te helpen. Naar he, maar het helpt je. Mijn hart breekt wanneer ik je achterlaten moet om te gaan slapen. Liefst blijven we 24 uur per dag bij je. Maar je bent hier in liefdevolle handen.
In het Ronald McDonald huis worden we fijn opgevangen. Er zijn meer papas en mamas met een kindje dat hier op de Nicu ligt. Je vriendje Jayden ligt in het kamertje hiertegen over. Bijzonder om 's avonds met zijn mama te praten over wat er allemaal gebeurt hier. Fijn dat we elkaar kunnen steunen!
7/11
Lief mooi dapper meisje. Het gaat heel erg goed met je, en daarom mag je morgen verhuizen naar het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch. Dat is een stuk dichterbij huis! Papa en mama gaan dan ook weer naar huis en zullen je vanuit huis kunnen bezoeken.
Wat een emotioneel moment. Dichter bij huis. De High Care afdeling, met nieuwe artsen en nieuw verplegend personeel.
De mensen in het MMC zijn stuk voor stuk geweldig geweest en hebben niet alleen voor jou geweldig gezorgd, maar ook voor papa en mama.
Afscheid nemen van geliefde verpleging betekent ook dat jij sterk genoeg bent om te verhuizen. Liefje het gaat veel beter met je dan we hadden durven dromen.
Met mama gaat het ook iedere dag een beetje beter, ik kan nu de hele trap op en af lopen.
Papa neemt me iedere dag mee om boodschappen te doen in Veldhoven zelf. Daar gaan we lopend naartoe. De eerste dag was niet zo een succes ... maar het gaat steeds beter. De rolstoel was ik al snel zat want wilde naar jou toe wanneer ik wilde, niet wanneer iemand me brengen kon.
Papa is zo veel mogelijk bij je geweest. We hebben een prachtige kamer gehad in het Ronald McDonald huis op het ziekenhuis terrein maar we zijn amper daar. Even ontbijten beneden, even lunchen en even avondeten. Dan weer naar jou.
Vanaf morgen gaat dat veranderen. Dan kan ik er niet meer de hele dag zijn voor je, en papa ook niet. Maar dat zien we wel wanneer het zo ver is.
Voor nu, slaap lekker popje. Droom zacht en tot morgen <3
~* Klik hier om door te gaan naar de reis in Den Bosch *~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten